Walalapo
Door: mi
Blijf op de hoogte en volg Jacqueline & Michel
22 Juli 2017 | Namibië, Lüderitz
We zijn nu een week onderweg en het grote loslaten wordt wel erg makkelijk gemaakt door wat we hier in Namibië meemaken en al gezien hebben. Begonnen in de hoofdstad Windhoek - hoe legendarisch het ook klinkt - je kan het ook overslaan. De grootste stad van het land maar erg weinig te beleven, aan de andere kant, je moet ergens beginnen.
Wat nog al onverwachts was: bijzonder koud. We wisten dat het hier winter is, dat het allemaal woestijn is, hoog ligt - Windhoek ligt op 1600m hoogte - en met een landklimaat dus koude nachten maar overdag hadden we het iets warmer gedacht. Ondertussen is duidelijk dat we een aantal dagen in een zeer koude luchtstroom zaten maar de zwembaden die bij alle guesthouses zijn, zullen - naar ik nu inschat - alleen voor het plaatje zijn.
De tweede dag op weg met onze Renault Duster - een spiksplinter nieuw ding, 25 km op de teller - richting Stampriet, een klein gehucht in de Kalahari woestijn. Een rit van 310 km over een uitgerolde weg door zeer droog savanne gebied. Ongelooflijk uitgestrekt, leeg, onherbergzaam.
Zo groot als Namibië is, zo weinig mensen wonen er - 2,2 miljoen = 3 mensen per km2. Vergelijk het maar eens met ons kikkerlandje met 410 p/km2.
De hoofdroutes in het land zijn geasfalteerd, alle andere gravelwegen. Nu konden we behoorlijk doorscheuren - onze eerste struisvogel schrok er van op - vooral ook omdat er amper verkeer is maar ondertussen is ook wel duidelijk dat het tempo behoorlijk zakt zodra we op de gravelwegen komen. Halverwege de route het legendarisch moment dat we de Steenbokskeerkring (Tropic of Capricorn) passeerden, zo ver zijn we nog nooit geweest aan deze kant van onze aardkloot.
In Stampriet prachtige accommodatie in een soort boerenhuisjes, super-de-luxe. De volgende dag naar de Kalahari woestijn voor een ‘game-drive’, een safaritocht, maar daaraan voorafgaand op eigen gelegenheid een wandeltocht van bijna 10 km. Ongelooflijk wat we onderweg tegen zijn gekomen: kuddes zebra’s, gnoes, oryxen (het nationale dier, ‘s avonds ook op het menu, zeer smakelijk…), springbokken (ook op de kaart, mals), aardwolven, kudu’s, en veel meer dieren die zich hier onbelemmerd voelen. Buiten ons gerekend dan…
Daarboven heel veel - nieuwe - vogels, onze net aangeschafte gids ‘Suider-Afrika Voëls’ kwam gelijk van pas. Ook om het Afrikaans te leren, je kan bijna alles lezen. De meest bijzondere vogel de Sociable Weaver, de sociale vink, die in grote groepen leeft en een gemeenschappelijk nest bouwen, enorme constructies van gras die tonnen kunnen wegen en soms wel honderd jaar oud zijn. Je ziet ze al van verre en het is er een drukte van belang.
Tijdens de safari nog heel veel meer dieren maar het meest bijzondere was toch onze eerste kennismaking met de giraffen. Alsof je in eens in Jurassic Parc bent beland, zo groot, zo statig, met die lange nekken boven de bomen uit, surrealistisch.
Om vijf uur begint de zon al onder te gaan en om half zes echt onder. In de rode zandduinen van de Kalahari een belevenis en zeker ook omdat de gidsen een tafel vol met drank en hapjes hadden meegebracht. Bijzonder decadent maar wel lekker! Ondertussen hebben we al onze derde ‘sundowner’, zoals ze de zonsondergang hier plachten te verkopen, achter de rug dus voorlopig genoeg foto’s en drank.
De dag erna een flinke rit via Mariental, Keetmanshoop en Holoog (google earth) - eerst asfalt, daarna gravel - naar de Gondwana Fish River Canyon. Na de Grand Canyon de grootste kloof ter wereld. Ik wist het niet! Onderweg ook weer veel dieren, het land is een grote Beekse Bergen: groepen struisvogels, oryxen, springbokken. Wederom een prachtige wandeling door bijna zwarte woestijnbergen waar de kokerboom groeit. In de ‘middle of nowhere’ grote bomen met enkel zijtakken als een soort overmaatse vetplanten. Erg mooi.
De volgende dag naar de Fish River Canyon. Een wereldwonder maar je kan er nog niet heel goed komen en bezoek staat nog in de kinderschoenen, wat enorm veel charme heeft. In de loop van de afgelopen 1600 miljoen jaar gevormd (…) door enorme waterstromen, nu nog een klein stroompje dat in dit droge seizoen ook niet meer stroomt. Indrukwekkend, prachtige wandelingen gemaakt langs de afgronden, spectaculair.
De afgelopen twee dagen zijn we in Aus terecht gekomen aan de rand van de Tsau Khaeb woestijn, een National Park langs de kust net onder de kuststad Lüderitz. De Atlantische oceaan gaat hier gelijk over in een 100 km diepe en hoge woestijn en daar kunnen de wolken niet overheen dus is alles gelijk droog en dor. Sperrgebiet staat er bij - vanwege de vele diamanten die er te vinden zijn - maar wij zitten bij een stuk waar we er wel in mogen.
De wilde paarden zijn hier een attractie. In de eerste wereldoorlog is hier zwaar gevochten tussen de Duitsers en het Engels-Afrikaanse leger. Je begint iets in Europa en exporteert het zo de hele wereld over, ongelooflijk. De Duitsers verloren - ook hier - en lieten hun paarden los in de woestijn. Wonderlijk genoeg wisten ze zich aan te passen en te overleven in de woestenij en heden ten dagen komen er mensen voor naar Namibië. Is die oorlog toch ergens goed voor geweest.
Gisteren een geweldige wandeling gemaakt van ruim 15 km door de bergen en woestijn. Veel water mee want in de brandende zon behoorlijk pittig. Maar wat een vergezichten, wat een desolaat maar schitterend landschap. Heel wat anders dan de Waterleidingduinen.
Goed, de eerste week zit er op, de kop is er af. Vandaag naar Lüderitz, een van de twee havensteden langs een kustlijn van verder alleen maar woestijn. Volgende avontuur, heel veel zin in.
Ik betwijfel of er voor de rest van de komende maanden zulke uitgebreide verhalen gaan komen maar had de behoefte om zo af te trappen. De tijd zal het leren.
Tot dan, heel veel liefs uit een overrompelend mooi Namibië
jami
-
22 Juli 2017 - 22:27
Cosiene:
Leuk interessant verhaal en bijzondere en mooie foto's. Veel plezier daar. -
23 Juli 2017 - 03:07
Yvonne:
Gaaf, gaaf, gaaf! Wel blijven dien hoor, de verhalen. Liefs uit de jungle (river Kwai) -
23 Juli 2017 - 08:57
Flip :
prachtig verhaal! -
23 Juli 2017 - 09:21
Mariëtte :
Mooi geschreven , Mies !
Leuk om op deze manier mee te reizen.
Baie pret en wees versigtig. X
-
23 Juli 2017 - 10:37
Margot:
Wow, wat mooi om zondagochtend op de bank in Amsterdam te worden meegenomen in jullie reis! Zo beeldend beschreven dat je het gevoel hebt er bij te zijn. Jullie ervaringen met de giraffen en ander 'game'(wild)herkennen wij goed van onze Zuid Afrika reis....dat je als mens te gast bent in hun wereld. Geniet van het vervolg van jullie reis en dan genieten wij van een afstand graag mee! Liefs liefs, Erik en Margot -
23 Juli 2017 - 14:37
Lex En Anita.:
Tjeetje en dit is nog maar het begin van jullie wereldreis. Ben benieuwd naar de volgende verslagen. wel blijven doen hoor JaMi dan zien wij ook nog wat van de wereld. Gaat dus goed met je Michel , houden zo.
Prachtige foto`s die rode lucht en die boom, zo mooi!!!
Dikke kus en liefs van Lex en Anita -
23 Juli 2017 - 15:34
Brun:
Prachtig! En wat de safari betreft; heel herkenbaar. -
24 Juli 2017 - 10:38
Albert:
Lieve Jami, wordt je toch nog een dierenliefhebber. Ik ben zeer jaloers, vooral op de ontmoeting met de giraffen, mijn lievelingsdier. Die gaan jullie toch niet eten hè?
Het klinkt overweldigend en prachtig. Geniet ervan!
Liefs, Albert -
25 Juli 2017 - 21:51
Jomara :
Mooi geschreven verslag over blijkbaar een prachtig landschap en dieren. Geweldig!
Liefs -
26 Juli 2017 - 23:40
John:
Leuk om zo mee te kunnen "kijken". We want more! -
03 Augustus 2017 - 20:19
Nanda:
Dag lieve Jami.....fijn om te lezen! Wat een prachtige start. Ik steek er weer heel veel van op dus lekker uitgebreid blijven schrijven hoor! X Nanda -
08 Augustus 2017 - 14:47
TONHEGGELMAN:
wat een belevenis, zal er jullie verdere leven intens van genieten
thea en ton
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley