Uitwaaien in de Achterhoek

Van giraffes naar lama’s, woestijnen naar gletsjers, struisvogels naar condors, over onze tocht rondom het zuidelijk halfrond



Het is eigenlijk met geen pen te beschrijven wat wij afgelopen maanden hebben meegemaakt. Zo veel, zo bijzonder en zo anders dat we er soms stil of zelfs emotioneel van worden. Van Namibië en Zuid-Afrika naar Australië en Tasmanië en tenslotte naar Peru, Bolivia en Patagonië, landen en continenten waar we nog nooit eerder waren geweest.

Wat een voorrecht dat we dit kunnen en mogen doen - onvoorstelbaar indrukwekkend - waarbij we ons vaak puur gelukkig hebben gevoeld. Amsterdam hebben we slechts één keer echt gemist en wel op het moment dat burgemeester van der Laan overleed en we in het concertgebouw graag afscheid hadden willen nemen.

We hebben al die maanden 24/7 op elkaars lip gezeten wat enorm goed is gegaan en waar we ook oprecht van hebben genoten. De hectische werkelijkheid van het gewone leven in Amsterdam geeft die ruimte niet altijd en het samen op reis zijn is echt een enorme verrijking en blijkt altijd weer een goede manier om tot elkaar te komen.

Het is verbazingwekkend om te merken dat de dagen zich als vanzelf aaneenrijgen, vrijwel nooit een moment van verveling. Je kunt het als reiziger enorm druk hebben met plannen van zaken: welke bus, plaats, wat gaan we er doen, welk hotel, waarom eigenlijk, enzovoort. Het reizen van de ene plaats naar de ander is altijd weer een klein avontuur. Waar kom je terecht, hoe leuk is het daar, is de hotelkamer fijn?
Die kamer wordt door ons erg belangrijk gevonden want aan het eind van de dag is het toch een beetje je thuis. Is het schoon, een lekker bed, is er daglicht, een fijne badkamer en niet onbelangrijk: is er WiFi? Die luxe kost vaak een paar centen maar de tijd van overnachten op een dorm of ranzige kamertjes ligt echt achter ons dus hebben we het er graag voor over.

We hebben uren door steden, stadjes en dorpen gewandeld, veel kerken, kloosters en musea bezocht, maar bij deze reis had de natuur toch echt de overhand. Meer, mooier en overweldigender dan we hadden verwacht, en daarin de allermooiste wandelingen van de wereld. Gemiddeld genomen hadden we tijdens onze reis niet echt warm weer maar was het vaak wel heel zonnig. Dat stemde ons heel vrolijk en maakte dat we echt veel gedaan hebben en ons hebben ontwikkeld tot echte berggeiten. Wandelingen die in het begin kuitenbijtertjes waren liepen we later met twee vingers in de neus. We zijn beide - afgezien van de onvermijdelijke hoogteziekte - niet ziek geweest - zelfs geen voedselvergiftiging of verkoudheid - wat heel fijn is want dat hebben we wel eens anders meegemaakt.

We hebben vrijwel iedere avond in bed - net als thuis - naar het radioprogramma ‘Het Oog op Morgen’ geluisterd. Een geweldige manier om op de hoogte te blijven van de gebeurtenissen in Nederland en het wereldnieuws. Overigens mogelijk omdat er anno 2017 bijna overal WiFi aanwezig is en we makkelijk de podcast konden downloaden, dat was op onze vorige reis echt wel anders.
Natuurlijk hadden we er ook voor kunnen kiezen om te reizen zonder het dagelijkse nieuws en de sociale media maar we ervaren het juist als prettig om de gebeurtenissen te blijven volgen. Het grote loslaten is niet aan aan ons besteed - te nieuwsgierig. Het grote nadeel: veel minder tijd om te lezen, waarbij Ja nog het meeste, maar toch ‘slechts’ twaalf (digi)boeken. Maar ter compensatie wel heel veel reisgidsen en andere info over de bezochte landen, dat dan weer wel.

Vooraf was er wel twijfel, maar als vegetariër kan je nu echt de wereld rond, bijna overal is het mogelijk om vegetarisch te eten. Soms wel even zoeken - vaak eenvoudige maaltijden - maar verder helemaal prima. Voor Zuid Amerika was er vooraf een beeld van dagelijks rijst met bonen of omeletten maar dat bleek gelukkig niet het geval. Alles bij elkaar best goed gegeten en als er echt niets beschikbaar was kon je altijd wel ergens een pizza scoren maar dat is niet heel vaak gebeurd.

Tijdens zo’n reis word je - wij in ieder geval - steeds praktischer in het gebruik van spullen. In het begin probeer je nog enigszins te variëren in kleding maar aan het eind van de reis pakten we onze rugzakken niet eens meer uit en beperkten we ons tot een paar shirts, sokken en broeken. Het ene setje vies - een handwasje en het andere setje aan. Incidenteel besteden we de was uit en dan was alles weer echt schoon. Nu wel weer heerlijk om een keuze te maken uit een overvolle kledingkast.

We zijn beiden naar de kapper geweest tijdens de reis - toch altijd weer spannend dankzij niet al te beste ervaringen uit het verleden - maar deze reis is het goed gegaan. Mi in Hobart, Ja in Lima, topkappers, altijd weer een opluchting want dat haar moet toch wel een beetje goed zitten.

Onze verhalen op jamigaatrond.waarbenjij.nu zijn veel gelezen - ondertussen meer dan 4000x bezocht wat wij best veel vinden - en met heel veel leuke, lieve en aardige reacties. Toch merkten we ook dat er wat nadelen aan de site kleven. Je kan niet eenvoudig liken of makkelijk reageren op de geplaatste reacties, een beetje een ouderwetse opzet in vergelijking met Facebook, Twitter en Instagram. Met name Ja heeft de afgelopen maanden toch ook veel gebruik gemaakt van die andere sociale media en ook daar veel mooie en leuke reacties gehad. Misschien kiezen we de volgende keer wel voor een andere manier van communiceren maar de tijd zal het leren.

Sinds 23 december j.l. zijn we weer terug in Amsterdam - home, sweet home - en een aantal dagen later doorgereisd naar ons wereldhuisje in de Achterhoek. Ondanks het grijze weer genieten we ook hier enorm van de schoonheid van de natuur en kunnen we rustig wennen aan het mooie Nederland, een beetje af te kicken van de afgelopen maanden en ons voorbereiden om weer aan de slag te gaan op 8 januari. Want ook daar hebben we weer zin in!

We hebben weer een geweldige reis achter de rug, heel veel nieuwe ervaringen op gedaan en vonden het erg leuk om er over te schrijven en jullie reacties te mogen krijgen. Het is heerlijk om te reizen, net zo fijn om weer thuis te zijn en - het bloed kruipt waar het niet gaan kan - al weer te fantaseren over nieuwe reizen.

Dank voor alle belangstelling en meeleven en bij deze wensen we iedereen een prachtig, gezond en liefdevol 2018 toe. En omdat het er voor ons nu op zit sluiten we dit laatste verhaal niet af met jami maar weer met een…


…heel veel liefs van Jacqueline & Michel